Πέμπτη 30 Μαΐου 2013

Η Εκκλησία που ενώνει (ΦΩΤΟ)

του Νίκου Μαγγίνα



Η παρουσία του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου  συγκέντρωσε γύρω του επι το αυτό στο Πρέσοβ της Σλοβακίας μετά το τέλος της Θ.Λειτουργίας τους Πρέσβεις Ελλάδος Νικόλαο Κανέλλο, Τουρκίας Gülhan Ulutekin, Κύπρου Μάριο Κουντουρίδη και Βουλγαρίας Margarita Ganeva, υπό το βλέμμα των αυταδέλφων Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου. Φωτογραφία με έντονα συμβολικό χαρακτήρα.

___________

Διαβάστε περισσότερες εκκλησιαστικές ειδήσεις στο Amen.gr

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης στη γη της Μεγάλης Μοραβίας (ΦΩΤΟ)

Τσεχία-Σλοβακία, ρεπορτάζ-φωτογραφίες του Νικολάου Μαγγίνα

Στα ιστορικά χώματα της Μοραβίας και στην Εκκλησία Τσεχίας και Σλοβακίας επικεντρώθηκε για μια φορά ακόμη το πνευματικό ενδιαφέρον και η ειλικρινής μέριμνα της διαχρονικά στοργικής τροφού Μητρός Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως. Αφορμή στάθηκαν οι επίσημ
οι εορτασμοί της επετείου της συμπληρώσεως 1150 χρόνων από της αποστολής από τον Πατριάρχη Φώτιο τον Μεγάλο στην Μεγάλη Μοραβία των αδελφών Κυρίλλου και Μεθοδίου των Θεσσαλονικέων για να διδάξουν την Ορθόδοξη πίστη στους λαούς που ζούσαν εκεί. Και σήμερα πάλι η Μεγάλη Εκκλησία, μέσω του Προκαθημένου της Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου και της συνοδείας του, βρέθηκε παρούσα στους εορτασμούς της μνήμης των Αγίων Ισαποστόλων Κυρίλλου και Μεθοδίου για να συγχαρεί και να συμπανηγυρίσει με τα ευσεβή τέκνα της την νίκη της Ορθόδοξης πίστης και ζωής στη ζωή και πορεία εκείνου του τόπου. Μετέβη αυτοπροσώπως ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος για να διαπιστώσει την αγαθή πορεία "του γεννήματος της Αμπέλου", για να δει τους κόπους, τις προσπάθειες και το θυσιαστικό έργο των απεσταλμένων του προκατόχου του Αγίου Φωτίου να έχουν αξιοποιηθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Φώτιος ο Μέγας τότε, Βαρθολομαίος σήμερα. Η ίδια Εκκλησία, το ίδιο απαράμιλλο και ανύστακτο βλέμμα, το διαχρονικά μητρικό πρόσωπο της Μητρός Εκκλησίας, το σταθερά πατρικό βλέμμα των Πατέρων και Ποιμένων της, ο ίδιος αγαθός λογισμός, το αμετάβλητα Χριστοκεντρικό όραμα της διακήρυξης σε όλα τα έθνη ότι "Θανάτου εορτάζομεν νέκρωσιν... και σκιρτώντες υμνούμεν τον αίτιον... Χριστόν". 




Στους εορτασμούς παρόντες, πλην του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου, και εκπρόσωποι όλων των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών. Οι εκδηλώσεις κορυφώθηκαν με τις δύο Πατριαρχικές Θείες Λειτουργίες μία στην Τσεχία και μία στη Σλοβακία. Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος, στην υπαίθρια Θεία Λειτουργία που τέλεσε στα ερείπια του Αρχαιολογικού χώρου Mikulcice της Τσεχίας, από όπου φέρεται κατά την παράδοση να ξεκίνησαν οι Θεσσαλονικείς αυτάδελφοι την δραστηριότητά τους, απευθύνθηκε με λόγους θερμούς προς τους πιστούς εξηγώντας παράλληλα και το ιστορικό πλαίσιο της ιεραποστολικής μετάβασης των Αγίων καθώς και την πνευματική σχέση των δύο Εκκλησιών, άναφέροντας μεταξύ άλλων

"Είναι όντως ιδιαιτέρα η ευλογία του Θεού να ευρισκώμεθα σήμερον "εν τη της Αναστάσεως ημέρα", "λαμπρυνόμενοι τη πανηγύρει και περιπτυσσόμενοι αλλήλους", εις τον ιερόν αυτόν χώρον, όπου έζησαν και προσηυχήθησαν και ήρξαντο ιεράς αποστολης, πορειας, κηρυγματος και δραστηριοτητος ανεξιτήλου οι Άγιοι Ισαπόστολοι, Θεσσαλονικείς την καταγωγήν, Κυριλλος και Μεθόδιος.

Τούς Αγίους απέστειλεν εις Μοραβίαν το εδρεύον εν Κωνσταντινουπόλει Οικουμενικόν Πατριαρχείον και ο εν Αγίοις Πατριάρχης Φωτιος ο Μεγας, κατόπιν παρακλητικού αιτήματος του Αγίου Βασιλέως των προγόνων σας Ραστισλάβου, δια να ευαγγελισθούν εις τον λαόν σας, την "Οδόν, την Αλήθειαν και την Ζωήν" (πρβλ. Ιωάν. ιδ  6), δηλαδή την Χριστιανικήν πίστιν, και μάλιστα την ᾽Ορθοδοξον".







Ήλθομεν, λοιπόν, ενταύθα σήμερον ίνα "εν συμβόλοις" μεταφέρωμεν το αρωμα, την ευωδιαν και το πνευμα της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως εις την Χωραν και τον ευσεβή και γενναίον Τσεχικόν λαόν, ο οποίος πανθομολογουμένως την θεωρεί ως πνευματικήν του μητερα και πατριδα. 

Ήλθομεν δια να ανανεώσωμεν εις την μνήμην την οικοδομητικήν γνωριμιαν μετά του λαού της Τσεχίας και να ευφρανθώμεν πνευματικώς, καθώς ευρισκόμεθα εις μίαν Χωραν συμμέτοχον, μετά την λήξιν της αποστολης των δύο Αγίων, επί δέκα και πλέον αιώνας, του χριστιανικού π ο λ ι τ ι σ μ ο υ και η οποία Χωρα διετήρησε μέχρι σήμερον, έστω και υπό δυσχερείς συνθήκας, το "μικρόν λήμμα", την Ορθόδοξον Εκκλησίαν, και το ηύξησε και το κατεπλούτισε, και σήμερον ανθεί και συνεχίζει την προσφοραν προς τούς εγγύς και τούς μακράν. Διετήρησεν ακόμη την Ορθόδοξον λατρευτικήν και μυστικήν παράδοσιν, εναντίαν εις το εκκοσμικευμένον, το ατομοκεντρικόν και ουμανι-στικόν πνεύμα της συγχρόνου και άλλων εποχών. 



Την επομένη ημέρα, Κυριακή 26 Μαϊου, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος λειτούργησε στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Αλεξάνδρου του Νέφσκι στην πόλη του Πρέσοβ της Σλοβακίας. Στην ομιλία του έκανε λόγο για τον σκοπό για τον οποίον οι Άγιοι ήλθαν στα μέρη αυτά της Μοραβίας ως απεσταλμένοι της Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως ενώ τόνισε ότι ο ίδιος σκοπός θα πρέπει να εμπνέει κάθε Ορθόδοξο Χριστιανό.

"Ο σκοπος των Ισαποστόλων Κυρίλλου και Μεθοδίου ήτο αληθώς να τυπωσουν και να εικονισουν τον Θεόν, να αποκαλυψουν εις τούς αδελφούς το Άγιον Πνεύμα και να μεταπλασουν ψυχάς Θεία Χαριτι, όχι δια του θελήματος των ιδίων, ώστε να αναγεννηθούν οι αδελφοί Σλαύοι εκ θελήματος Θεού.

Αυτός όμως, ο ίδιος ακριβώς, δέον να είναι και ο ιδικός μας σκοπος και στοχος ως χριστιανών, και μάλιστα Ορθοδόξων, ως μελών της ιδίας Εκκλησίας, την οποίαν ανίδρυσαν και ενταύθα οι δύο Άγιοι, και εις την οποίαν, λόγω της κοινής πίστεως, συνανήκομεν οι πάντες όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθημεν και αληθώς, πράγματι ου σχήματι μόνον, ενεδύθημεν, είτε ζώμεν ενταύθα, εις την Σλοβακίαν, είτε εις την Κωνσταντινούπολιν, είτε εις την Αφρικήν, είτε εις την Μεσην Ανατολήν: να αποκαλυψωμεν με την ζωήν μας και με το έργον μας, "έως ημέρα εστί", μέχρις ότου "φωσφόρον αυγάση" -διότι δεν έχομεν πολύν καιρόν όσον τουλάχιστον νομίζομεν- το Άγιον Πνεύμα, το Οποίον αναμένει να "σκηνώση εν ημίν", να μας κάνη κοινωνούς των θείων Αυτού χαρισμάτων και να δώση λύσιν των "παρεσχηκότων ημάς δεινών".




Η επίσκεψη στη γη της Μεγάλης Μοραβίας τελείωσε. Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος επέστρεψε στην έδρα του έχοντας έλθει σε επαφή με το θαύμα για μια ακόμη φορά. Το θαύμα του Θεού με την εργασία δύο μόνον ανθρώπων των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου των αυταδέλφων Θεσσαλονικέων Ισαποστόλων οι οποίοι χάραξαν βαθύτατα και επηρέασαν ουσιαστικά την εξέλιξη του τόπου εκείνου ώστε σήμερα να τιμώνται με συνείδηση ευγνωμοσύνης από τον λαό του Θεού και μάλιστα στο αλφάβητο που οι ίδιοι δημιούργησαν για να ανταποκρίνεται με σεβασμό στις ιδιαιτερότητες των ανθρώπων που συνάντησαν και το οποίο συνεχίζεται μέχρι σήμερα από όλους τους σλαβικούς λαούς. Κλήρος και Πολιτειακοί άρχοντες ευχαρίστησαν στο πρόσωπο του Προκαθημένου της Πρωτόθρονης Εκκλησίας την Εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως για την ευεργεσία της στους δύο λαούς αλλά και για την παρουσία του Πατριάρχου στους εορτασμούς των Αγίων. Επέστρεψε από αυτούς τους εορτασμούς ο Πατριάρχης με την εμπειρία του θαύματος για να ενισχύσει στην Πόλη μας το θαύμα που κατόρθωσε στους αιώνες που διαβήκαν η ίδια η Μεγάλη Εκκλησία, με δόξα και αίμα. Στον χάρτη της σύγχρονης Ορθοδοξίας η σφραγίδα της προσφοράς της αγγίζει όλα τα έθνη τα οποία, αν και σήμερα καυχώνται για την Αυτοκεφαλία των Εκκλησιών του και σεμνύνονται, εντούτοις δεν ξεχνούν ότι είναι σάρκα από τη σάρκα της Μητρός Εκκλησίας και ότι κάποιοι άνθρωποι σαν τους Αγίους, που εορτάστηκαν στην Τσεχία και Σλοβακία διήνυσαν χιλιόμετρα πολλά κάτω από δύσκολες συνθήκες για να μεταφέρουν στο σκοτάδι που κάλυπτε το παρελθόν τους μια αχτίδα από τους θόλους της Μεγάλης Εκκλησιάς, η οποία δεν έπαψε ποτέ ούτε θα το κάνει να παρακολουθεί με αγάπη ανιδιοτελή και καμάρι τα παιδιά της στα Βαλκάνια και όπου γης να προοδεύουν και να τελειοποιούνται εν Χριστώ μακριά από το πνεύμα της αιρετικής εθνοφυλετικής διάθεσης και εμβαπτισμένα στο Πολίτικο βαπτιστήρι. Θα χαίρεται και χαίρεται η Εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, να βλέπει ακόμη, ανατρέχοντας στην Ιστορία της, το απορημένο και γεμάτο θαυμασμό, βλέμμα εκείνο των ανθρώπων που αντίκρυσαν μέσα από τη Θεία Λειτουργία στην Αγία Σοφία, σαν από χαραμάδα, τον Παράδεισο και θεώρησαν πως στέκονται στον Ουρανό. Σε αυτό το θαύμα επέστρεψε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος. Στη γη της Μεγάλης Μοραβίας πάντως άνθισε και ακόμη ευωδιάζει ο καρπός του πρώτου κλήματος της Μόνης Αμπέλου. Και το θαύμα μεταλαμπαδεύτηκε και διακονείται και εκεί.








____________

Διαβάστε περισσότερες εκκλησιαστικές ειδήσεις στο Amen.gr

Τρίτη 28 Μαΐου 2013

Το ανώτατο παράσημο της Δημοκρατίας της Σλοβακίας απονεμήθηκε στον Οικουμενικό Πατριάρχη (ΦΩΤΟ)



Σλοβακία, ρεπορτάζ-φωτογραφίες του Νικολάου Μαγγίνα

Με το ανώτατο παράσημο της Δημοκρατίας της Σλοβακίας τιμήθηκε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, από τον Πρόεδρο της Σλοβακίας Ivan Gasparovic. Κατά την τελετή η οποία πραγματοποιήθηκε στο Προεδρικό Μέγαρο στην Μπρατισλάβα, απονεμήθηκε στον Πατριάρχη Βαρθολομαίο από τον Πρόεδρο της χώρας, η ανώτατη κρατική διάκριση «του Τάγματος του διπλού Σταυρού» για την προσφορά του στην αλληλοκατανόηση μεταξύ των λαών του κόσμου, όπως αναφέρει το σχετικό δίπλωμα. 





Ο Πρόεδρος επεσήμανε τους ισχυρούς δεσμούς Οικουμενικού Πατριαρχείου και Σλοβακίας στο πλαίσιο των 1150 χρόνων από την αποστολή των Ισαποστόλων Κυρίλλου και Μεθοδίου από τον άγιο Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Φώτιο τον Μέγα στη Μεγάλη Μοραβία. Επίσης αναφέρθηκε στους ακατάλυτους δεσμούς και στην ευγνωμοσύνη της χώρας του προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

________________

Διαβάστε περισσότερες εκκλησιαστικές ειδήσεις στο Amen.gr


Παρασκευή 24 Μαΐου 2013

Μήνυμα ενότητας από τον Οικουμενικό Πατριάρχη από την Τσεχία (ΦΩΤΟ)

Τσεχία, ρεπορτάζ-φωτογραφίες του Νικολάου Μαγγίνα
Θερμή υποδοχή και εκδηλώσεις αγάπης και σεβασμού προς την Πρωτόθρονη Εκκλησία της Ορθοδοξίας επεφύλαξαν στο πρόσωπο του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου ο κλήρος και ο λαός της Εκκλησίας Τσεχίας και Σλοβακίας. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης ο οποίος επισκέπτεται την Αυτοκέφαλη τοπική Εκκλησία με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 1150 από τον φωτισμό των Σλάβων από τους Ισαποστόλους Κύριλλο και Μεθόδιο, ήδη από τις πρώτες επίσημες ομιλίες του επεσήμανε την ανάγκη να εντατικοποιηθούν οι προσπάθειες των Ορθοδόξων και όλων των Χριστιανών για ενότητα με στόχο την επικράτηση στο κόσμο του πνεύματος των δύο ισαποστόλων αλλά και του Μεγάλου Κωνσταντίνου, της ανοχής, της συμφιλιώσεως, της αποδοχής του άλλου, της ειρηνικής επιλύσεως των διαφορών.
Ο Προκαθήμενος της Ορθοδοξίας αφίχθη στην Πράγα το απόγευμα της Τετάρτης. Στο αεροδρόμιο τον υποδέχθηκε ο ελληνομαθής Μητροπολίτης Μιχαλουπόλεως και Κασσοβίας Γεώργιος, ο οποίος εκπροσωπούσε τον υπερήλικα τοποτηρητή Μητροπολίτη Συμεών καθώς και εκπρόσωποι των πολιτειακών και πολιτικών Αρχών της Τσεχίας αλλά και πλήθος ορθοδόξων πιστών.  






Το πρωί της Πέμπτης ο Οικουμενικός Πατριάρχης χοροστάτησε στην Δοξολογία που τελέστηκε στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου Πράγας όπου και πραγματοποιήθηκε η επίσημη εκκλησιαστική υποδοχή του.
«Ήλθομεν, ενταύθα, ακολουθούντες τούς πόδας των δύο Αγίων Ισαποστόλων, και όχι μόνον. Αλλά και  ιχνηλατούντες  το έργον των και τα αποτελέσματα της δραστηριότητος αυτών. Και ασφαλώς εφαρμόζεται και εις την περίπτωσιν ταύτην το Αποστολικόν: "ως ωραίοι οι πόδες των ευαγγελιζομένων ειρήνην, των ευαγγελιζομένων τα αγαθά!". Ευχαριστούμεν από καρδίας δια την τιμητικήν ταύτην υποδοχήν και τας πολλαπλάς εκδηλώσεις της αγάπης όλων σας, και ιδίως τούς απευθύναντας ημίν τον λόγον και εκφράσαντας τα αισθήματα αυτών, τον εκπρόσωπον του Σεβασμιωτάτου Τοποτηρητού της Αγιωτάτης Ορθοδόξου Αυτοκεφάλου Εκκλησίας Τσεχίας και Σλοβακίας, και υμάς, Αιδεσιμώτατε Πρόεδρε του Οικουμενικού Συμβουλίου Εκκλησιών Τσεχίας, δια τα αισθήματά σας. Ταύτα μαρτυρούν, προς τοις άλλοις, τον σεβασμόν και την αναγνώρισιν υφ  ὑμών και των εκπροσωπουμένων υφ' υμών Εκκλησιών και Ομολογιών της  οικουμενικής  αποστολής και του ρόλου του Οικουμενικού Πατριαρχείου», είπε,μεταξύ άλλων στην ομιλία του ο Οικουμενικός Πατριάρχης. 
«Τα πρόσφατα γεγονότα εις την περιοχήν της Μεσης Ανατολής, και ειδικώς εις την Συρίαν, εις τον χώρον της δικαιοδοσίας  του πρεσβυγενούς Πατριαρχείου της Αντιοχείας, αι απαγωγαί εκκλησιαστικών λειτουργών, και μάλιστα ανωτάτων ιεραρχικώς, αι διώξεις του χριστιανικού στοιχείου, η εγκατάλειψις των παναρχαίων πατρογονικών εστιών αυτού, οι φόνοι και τα μαρτύρια, γνωστά και άγνωστα, η ταλαιπωρία και η εξαθλίωσις και η πτωχεία, πρέπει να μας δώσουν το  δίδαγμα ότι αι προσπάθειαί μας δέον να ενταθούν. "Οι καιροί ου μενετοί". Δεν υπάρχουν περιθώρια δια τριβάς και προβλήματα μεταξύ των Χριστιανών. Απαιτείται η ένωσις των δυνάμεων όλων μας, δια να συμβάλλωμεν το εφ  ημίν έκαστος και εκάστη Εκκλησία εις  την  επικράτησιν εις τον κόσμον του πνεύματος των δύο Ισαποστόλων Κυρίλλου και Μεθοδίου, του Μεγάλου Κωνσταντίνου, του πνεύματος της ζωής, δηλαδή της ανοχής, της συμφιλιώσεως, της αποδοχής του ετέρου, της ειρηνικής επιλύσεως των διαφορών, και μάλιστα της αποδοχής του διαφέροντος, της  αγάπης, η οποία κατά τον Απόστολον Παύλον "πάντα στέγει, [...] πάντα υπομένει" και η οποία "ουδέποτε εκπίπτει", και η οποία εν τέλει είναι η μόνη η οποία σώζει», επισήμανε σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο Οικουμενικός Πατριάρχης (Ολόκληρη η ομιλία στο τέλος του ρεπορτάζ, πριν την έκθεση φωτογραφιών).




Στη συνέχεια, σε αίθουσα δίπλα από τον Μητροπολιτικό Ναό, ο Οικουμενικός Πατριάρχης συναντήθηκε με τα μέλη του Συμβουλίου των Εκκλησιών της χώρας στο οποίο προεδρεύει ο κ. Joel Ruml, εκ της Ευαγγελικής Εκκλησίας της Τσεχίας. Αμέσως μετά κατήλθε στην κρύπτη του Ναού όπου κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο είχαν βρει καταφύγιο αγωνιστές της ελευθερίας οι οποίοι επέλεξαν να αυτοπυρποληθούν παρά να πέσουν στα χέρια των κατακτητών Γερμανών. 
Το μεσημέρι ο Καρδινάλιος της Πράγας Dominik Duka επεφύλαξε εγκάρδια υποδοχή στον Οικουμενικό Πατριάρχη, στο Μέγαρο της Ρωμαιοκαθολικής Αρχιεπισκοπής Πράγας. Ο Καρδινάλιος Dominik Duka, σε σύντομο χαιρετισμό του  αναφέρθηκε στους Θεσσαλονικείς Αγίους Κύριλλο και Μεθόδιο καθώς και στη συμβολή της ελληνικής γλώσσας στη διάδοση του Χριστιανισμού, Όπως είπε το Ευαγγέλιο γράφτηκε στην ελληνική γλώσσα όπως και πολλά κείμενα της χριστιανικής θεολογίας, με αποτέλεσμα την απόδοση των υψηλών νοημάτων της εν Χριστώ πίστεως μας.







Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος  ευχαρίστησε τον Καρδινάλιο για όσα ανέφερε για την προσφορά της Κωνσταντινουπόλεως και για την συμβολή του ελληνικού πολιτισμού και της ελληνικής γλώσσας. «Η Εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως ό,τι πνευματικό θησαυρό είχε δια μέσου των αιώνων, δεν τον κράτησε ζηλότυπα για τον εαυτό της αλλά τον έθεσε εις την διάθεση ολοκλήρου της ανθρωπότητος. Με αυτό το πνεύμα το ιεραποστολικό, ο προκάτοχος μου Άγιος Φώτιος έστειλε εδώ τους Θεσσαλονικείς αδελφούς Κύριλλο και Μεθόδιο, εις τους οποίους οι λαοί σας εδώ, της ευρύτερης περιοχής, οφείλουν και την χριστιανική πίστη και το Κυριλλικό αλφάβητο. Όσα είπε ο Σεβασμιότατος Καρδινάλιος είναι ιστορικές πραγματικότητες για τις οποίες εμείς από το Οικουμενικό Πατριαρχείο καυχώμεθα εν Κυρίω. Και σήμερα η προσέγγιση, η ιδεολογία του Πατριαρχείου είναι καθαρά οικουμενική, ανοικτή σε όλους και μέσα σ’ αυτό το πνεύμα καλλιεργούμε αδελφικές σχέσεις με την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία».
Ακολούθως παρέθεσε γεύμα προς τιμήν του Οικουμενικού Πατριάρχη, στο οποίο παρέστησαν εκπρόσωποι της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας της χώρας.
«Ήλθομεν εκ Κωνσταντινουπόλεως, ένθεν απεστάλησαν προ 1150 ετών οι Άγιοι, ταπεινοί διάκονοι και ημείς του έργου το οποίον υπηρέτησαν με πλήρη αυταπάρνησιν και αυτοθυσίαν, προσενεγκόντες αφειδώς την ζωήν των, κινδυνεύσαντες ως οι Δωδεκα Απόστολοι, εξ εκείνων και παρ  ἐκείνων οι οποίοι δεν κατενόησαν και δεν κατανοούν ατυχώς και σήμερον την πνευματικήν αποστολήν των και ήθελον να βλέπουν την Εκκλησίαν  ο ρ γ α ν ο ν  αλλοτρίων του θείου προορισμού αυτής σκοπών. Η Εκκλησία όμως ήτο, είναι και θα είναι πρώτον πνευματική, στρατευομένη και πολιτευομένη εν κόσμω, κάτι υπεράνω του κόσμου, ήτοι παγκόσμιος, υπερφυλετική, οικουμενική, και πρέπει να είναι και ηνωμένη. Ιδού το μήνυμα, ιδού το  χρέος, ιδού η ευθύνη, ως κραυγή αγωνίας και ως παρακαταθήκη προς ημάς του έργου των δύο Αποστόλων», τόνισε, μεταξύ άλλων, ο Οικουμενικός Πατριάρχης στην ομιλία του (το πλήρες κείμενο στο τέλος του ρεπορτάζ, πριν την έκθεση φωτογραφιών).



Αμέσως μετά ο Προκαθήμενος της Ορθοδοξίας είχε συνάντηση με τον Πρόεδρο της Βουλής της Γερουσίας Milan Stech με τον οποίο συζήτησε θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος.
Το απόγευμα της Πέμπτης, μετά τις συναντήσεις που είχε με τους Πρέσβεις της Ελλάδος και της Τουρκίας, ο Οικουμενικός Πατριάρχης και η τιμία συνοδεία του αναχώρησαν για την πόλη Brno.
Το βράδυ είχε συνάντηση με τον Τοποτηρητή της Εκκλησίας Τσεχίας και Σλοβακίας, Μητροπολίτη Μπρνό και Ολομούτς Συμεών ενώ στο επίσημο δείπνο που παρέθεσε προς τιμήν του Οικουμενικού Πατριάρχου παρέστησαν ο  Βοηθός Επίσκοπος Γκοντονίν Ιωακείμ, κληρικοί της Ιεράς Μητροπόλεως καθώς και τοπικοί παράγοντες.
Το πρωί της Παρασκευής ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος συναντήθηκε με τον Περιφερειάρχη της Νοτίου Μοραβίας Michal Hašek και ακολούθως επισκέφθηκε το Εθνικό Μουσείο της Μοραβίας.
Το απόγευμα της Παρασκευής ο Οικουμενικός Πατριάρχης θα χοροστατήσει στην Αγρυπνία που θα τελεστεί στον Ορθόδοξο Ιερό Ναό Αγίου Wenceslav, που θα σημάνει την έναρξη της «Νύκτας των Εκκλησιών», του μεγαλύτερου οικουμενικού γεγονότος στην Τσεχία. Περισσότερες από 2000 Εκκλησίες παραμένουν ανοικτές για τους πιστούς καθόλη τη διάρκεια της νύχτας.
Το Σάββατο ο Οικουμενικός Πατριάρχης και η συνοδεία του θα αναχωρήσουν για το Mikulčice όπου θα προεξάρχει στη Θεία Λειτουργία που θα τελεστεί στον αρχαιολογικό χώρο της πόλεως, εκεί όπου οι Θεσσαλονικείς Άγιοι έζησαν και προσευχήθηκαν.
_____________
Μετά τις δύο ομιλίες του Οικουμενικού Πατριάρχη ακολουθούν φωτογραφίες
_____________________
Ομιλία 
μετά τη Δοξολογία 
στον Καθεδρικό Ναό Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου
Ιερώτατε Μητροπολίτα Μιχαλουπόλεως και Κασσοβίας κύριε Γεώργιε,
Αιδεσιμώτατε κ. Joel Ruml, Πρόεδρε του Οικουμενικού Συμβουλίου - Synod senior της Ευαγγελικής Εκκλησίας των Τσέχων Αδελφών,
Σεβασμιώτατοι, Θεοφιλέστατοι και Αιδεσιμώτατοι εκπρόσωποι των λοιπών Χριστιανικών Εκκλησιών και Ομολογιών, 
Ιερώτατοι άγιοι αδελφοί,
Εξοχώτατοι και Εντιμότατοι εκπρόσωποι των Αρχών της Xώρας ταύτης,
Τεκνα εν Κυρίω αγαπητά,
Χριστός Ανέστη!
Ευλογητός Κυριος ο Θεός ημών, ο κατευθύνας τα διαβήματα της ημετέρας Μετριότητος από της Κωνσταντίνου Πολεως, της Βασιλευούσης των πόλεων, εκ της οποίας απεστάλησαν εις Μοραβίαν οι Ισαπόστολοι Άγιοι Κυριλλος και Μεθόδιος εις την ευλογημένην ταύτην χώραν, και εκ των οποίων και των μαθητών αυτών οι σλαβικοί λαοί εδέχθησαν το πρώτον το φως της χριστιανικής πίστεως.
 Ήλθομεν ενταύθα, εκλεκτοί αδελφοί και τέκνα, ίνα συνεορτάσωμεν μεθ' υμών την επέτειον των 1150 ετών από της ελεύσεως ενταύθα των δύο αυταδέλφων και ίνα συμπνευματισθώμεν μεθ  ὑμῶν πάντων, ανταλλάξωμεν δε απόψεις και εκτιμήσεις επί των απασχολούντων και τας ενταύθα Εκκλησίας τοπικών και ευρυτέρων προβλημάτων.
 Κομίζομεν από του Ιερού Φαναρίου την Χαριν και την Ευλογίαν και τον Χαιρετισμόν της Μητρός Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως υπό τας φιλοστόργους πτέρυγας της οποίας ευρίσκουν ήδη επί συνεχείς δεκαεπτά και πλέον αιώνας ανάπαυσιν πνευματικήν λαοί, φυλαί και γλώσσαι και γεύονται αφθονοπαρόχως των καρπών της σωτηριώδους Ορθοδόξου πνευματικότητος και ζωής, μυστηριακής και ευρύτερον εκκλησιολογικής, εν τω συνδέσμω της ειρήνης και της αγάπης.
 Υπό τας πτέρυγας της Μητρός Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, του Οικουμενικού Πατριαρχείου, εύρον καταφύγιον και οι σλάβοι αδελφοί μας, όταν επί της εποχής του Αγίου εκ των προκατόχων ημών Φωτίου του Μεγάλου, της πολυδιαστάτου ταύτης πνευματικής φυσιογνωμίας, με την λιπαράν μόρφωσιν και το γνήσιον ιεραποστολικόν φρόνημα, ο τότε ευσεβής ηγεμών της χώρας ταύτης Άγιος Ραστισλάβ απηυθύνθη εις το Βυζάντιον με αίτημα την κατήχησιν του λαού τούτου, των πατέρων και προγόνων σας, εις την Χριστιανικήν Πιστιν.
 Η Εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως έχουσα διαχρονικώς, εν συνεχεία και συνεπεία, χωρίς κλυδωνισμούς, την  μ ε ρ ι μ ν α ν  δια τον ευαγγελισμόν των αγνοούντων την πίστιν αδελφών ημών, ως αποδεικνύουν αι περιτράνως αι από της εποχής του Μεγάλου Κωνσταντίνου και του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου αρξάμεναι ιεραποστολικαί προσπάθειαι, δεν ήτο δυνατόν να κωφεύση εις το αίτημα και την  κ λ η σ ι ν  ταύτην του Θεού. 
 Πιστή εις τον λόγον και την προτροπήν του Αναστάντος Κυρίου προς τούς Αγίους Αποστόλους και προς τούς Μαθητάς Του όλων των αιώνων "πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς τηρείν πάντα όσα ενετειλάμην υμίν" (Ματθ. κη ,19-20) απέστειλε τα δύο εκλεκτά τέκνα της, Κωνσταντίνον τον φιλόσοφον και τον αυτάδελφόν του Μεθόδιον, οι οποίοι όχι μόνον ανταπεκρίθησαν εις την κ λ η σ ι ν ταύτην του Οικουμενικού Πατριαρχείου αλλά επέδειξαν ζ η λ ο ν πολύ ανώτερον της  κ λ η σ ε ω ς, αναδειχθέντες εις αποστόλους των Σλαβικών φυλών και λαών και κομίσαντες εις τον Χριστόν εκατονταπλάσιον το εμπιστευθέν αυτοίς  τ α λ α ν τ ο ν. 
Βεβαίως, όσον εξαιρετικόν και εάν είναι το  π ο ι ο ν  και το         ε υ ρ ο ς  του φωτιστικού έργου των τιμωμένων Αγίων, δεν είναι ασφαλώς το  μ ο ν α δ ι κ ο ν  εις την ιστορίαν της Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως. Το Βυζάντιον, ήδη από του "κτίτορος" αυτού, θα ελέγομεν, του Μεγάλου Κωνσταντίνου, τον οποίον εφέτος άπασαι αι Χριστιανικαί Εκκλησίαι και Ομολογίαι ιδιαιτέρως τιμώμεν επί τη συμπληρώσει χιλίων επτακοσίων ετών από της εκδόσεως παρ  αὐτοῦ του Διατάγματος περί  α ν ε ξ ι θ ρ η σ κ ε ι α ς, είχε, το Βυζάντιον, επαναλαμβάνομεν, την ιεραποστολήν ως εν εκ των κατ  ἐξοχήν γνωρισμάτων της εκκλησιαστικής και πολιτικής συνειδήσεως αυτού. 
 Ήλθομεν, ενταύθα, ακολουθούντες τούς πόδας των δύο Αγίων Ισαποστόλων, και όχι μόνον. Αλλά και  ι χ ν η λ α τ ο υ ν τ ε ς  το έργον των και τα αποτελέσματα της δραστηριότητος αυτών. Και ασφαλώς εφαρμόζεται και εις την περίπτωσιν ταύτην το Αποστολικόν: "ως ωραίοι οι πόδες των ευαγγελιζομένων ειρήνην, των ευαγγελιζομένων τα αγαθά!" (Ρωμ.  ι  15).
 Ευχαριστούμεν από καρδίας δια την τιμητικήν ταύτην υποδοχήν και τας πολλαπλάς εκδηλώσεις της αγάπης όλων σας, και ιδίως τούς απευθύναντας ημίν τον λόγον και εκφράσαντας τα αισθήματα αυτών, τον εκπρόσωπον του Σεβασμιωτάτου Τοποτηρητού της Αγιωτάτης Ορθοδόξου Αυτοκεφάλου Εκκλησίας Τσεχίας και Σλοβακίας, και υμάς, Αιδεσιμώτατε Πρόεδρε του Οικουμενικού Συμβουλίου Εκκλησιών Τσεχίας, δια τα αισθήματά σας. Ταύτα μαρτυρούν, προς τοις άλλοις, τον σεβασμόν και την αναγνώρισιν υφ  ὑμῶν και των εκπροσωπουμένων υφ' υμών Εκκλησιών και Ομολογιών της  ο ι κ ο υ μ ε ν ι κ η ς  αποστολής και του ρόλου του Οικουμενικού Πατριαρχείου. 
 Ευρισκόμεθα μαζί σας, αδελφοί, όχι μόνον δια να ίδωμεν τα τίμια πρόσωπά σας αλλά και δια να  π λ η ρ ω σ ω μ ε ν  την χαράν της ζώσης πνευματικής κοινωνίας, πληροφορούμενοι τα όσα εύφημα και χρηστά κατορθούτε ενταύθα οι χριστιανοί, ως αποδέκται της πνευματικής  κ λ η ρ ο ν ο μ ι α ς  των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου και ως εύτακτοι και ευπειθείς πολίται της Χωρας ταύτης, υπό την προστασίαν και την βοήθειαν των εντιμοτάτων αρχόντων αυτής, οι οποίοι έχουν αποδείξει ότι γνωρίζουν να σέβωνται και να τιμούν την χριστιανικήν πίστιν και ταυτότητα, την οποίαν παρέλαβεν ο Μοραβικός λαός εκ Κωνσταντινουπόλεως, καθώς και τούς πνευματικούς ηγέτας του χριστιανικού ποιμνίου. Εκφράζομεν, όθεν, την Πατριαρχικήν ημών εκτίμησιν και ευαρέσκειαν και τας εν Κυρίω ευχάς δια την προσωπικήν και εθνικήν ευημερίαν του Εξοχωτάτου Προέδρου της Δημοκρατίας της Χωρας και σύμπαντος του φιλοτίμου και αγαπητού ημίν Τσεχικού Λαού.
 Αδελφοί και Φίλοι εν Χριστώ,
 Γνωρίζομεν ασφαλώς οι πάντες ότι η καθ  ἡμᾶς Μητηρ Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως δεν προσέλαβεν αφ  ἑαυτῆς την  ο ι κ ο υ μ ε ν ι κ ο τ η τ α , αλλά την καθιέρωσεν η αθόρυβος και αποτελεσματική διακονία και προσφορά αυτής ανά τούς αιώνας, η οποία εσφραγίσθη δι  ἀποφάσεων και ιερών Κανόνων Οικουμενικών και Τοπικών Συνόδων. Και βεβαίως η οικουμενικότης του Αποστολικού Θρόνου της Κωνσταντινουπόλεως δεν έχει γεωγραφικάς ή κοσμικάς διαστάσεις. Η Εκκλησία, άλλωστε, δεν έχει τοπικώς οικουμενικάς διαστάσεις, δεν δημιουργεί αποικίας και μέσα παγκοσμίου επιβολής, αλλά εγκλείει και συσσωματώνει φυσικώς όποιον καταφεύγει εις τούς κόλπους της, ανεξαρτήτως των εθνικών, γλωσσικών και κοινωνικών του καταβολών. 
 Διο και το παγκόσμιον έργον της Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως διακρίνεται ιδιαιτέρως δια τον σεβασμόν των τοπικών παραδόσεων, της γλώσσης, των εθίμων και του πολιτισμού, στοιχεία τα οποία κατ  οὐδένα τρόπον διενοήθη ποτέ να αλλοιώση, επιδεικνύουσα αλλοίαν του χριστοειδούς ήθους αυτής κρατικήν και ηγεμονικήν δεσποτείαν.
Οι άξιοι εκπρόσωποι της Εκκλησίας ημών δύο ηρωϊκοί Θεσσαλονικείς αδελφοί όχι μόνον δεν διενοήθησαν να αλλοιώσουν την γλώσσαν και την ταυτότητα του λαού, εις τον οποίον απεστάλησαν, και να τον αφομοιώσουν γλωσσικώς και πολιτισμικώς, αλλ  ἀντιθέτως εμόχθησαν πολύ δια να μάθουν οι ίδιοι την γλώσσαν του, να δημιουργήσουν εξ αρχής αλφάβητον και γραπτήν παράδοσιν και να μεταγλωττίσουν εις αυτήν τα κυριώτερα βιβλία, απαραίτητα δια τον ευαγγελισμόν και την κατήχησιν αυτού. Αυτό είναι, λοιπόν, το  φ ρ ο ν η μ α  και το  η θ ο ς  της Εκκλησίας, την οποίαν εκπροσωπούμεν σήμερον, και το οποίον μεταφέρομεν και προς σας, αδελφοί, και υποδεικνύομεν δια  π α ρ α δ ε ι γ μ α τ ο ς  συνεπείας το δέον όσον αφορά εις την χριστιανικήν μαρτυρίαν και την αποστολήν, όλων μας και εδώ εις την Τσεχίαν, μάλιστα υμών των εκπροσώπων των διαφόρων Εκκλησιών και Ομολογιών.
 Συνεπώς, οι αδελφοί Κυριλλος και Μεθόδιος είναι κατ  ἐξοχήν ο ι κ ο υ μ ε ν ι κ ο ι  Άγιοι και υποδεικνύουν ημίν την  ο δ ο ν. Ο βίος και το έργον των συνέχουν και ενοποιούν τούς σλαβικούς λαούς, αλλά συγχρόνως και τούς χριστιανικούς, διότι ανήκουν εις άπασαν την οικουμένην, ότι του Κυρίου η γη και το πλήρωμα αυτής. Τοιουτοτρόπως πραγματούται η μεγάλη  α λ η θ ε ι α, ότι ο Χριστιανισμός συνδέει, υπέρ τα φυλετικά και γλωσσικά όρια, τας καρδίας και τα πνεύματα των ανθρώπων, επιτυγχάνων την αδελφωσύνην αυτών εν τω ευαγγελίω του Χριστού.
Αδελφοί και Φιλοι εν Χριστώ,
Υπό το πνεύμα τούτο κατεχομένη η Μητηρ Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως χαίρει ειλικρινώς διαπιστούσα την ολονέν αύξουσαν παγκόσμιον εκτίμησιν και αναγνώρισιν του έργου αυτής, του δια των δύο Ισαποστόλων επιτελεσθέντος και εις τον ευρύτερον τούτον χώρον, και μετά πολλής της συγκινήσεως προσπαθεί να ανταποκρίνεται, παρά τας εναλλαγάς των καιρών και των περιστάσεων, εις την πανταχόθεν της οικουμένης παρακλητικήν φωνήν "διαβάς βοήθησον ημίν"(πρβλ. Πραξ.  ις  10).
 Γνωρίζομεν οι πάντες, ότι ως πρόσωπα λαμβάνομεν την αξίαν εκ των θεσμών, τούς οποίους ελεηθέντες παρά Θεού εκλήθημεν να διακονήσωμεν. Γνωρίζετε ακόμη και σεις ότι ως Οικουμενικόν Πατριαρχείον αντιμετωπίζομεν δυσκόλους συνθήκας υπό των οποίων αναιτίως εμποδιζόμεθα, μη δυνάμενοι να επιτελέσωμεν όσα οφείλομεν και θα ηθέλομεν ασφαλώς. Χαιρόμεθα, λοιπόν, ότι έχομεν πάντας υμάς τούς εν Τσεχία αδελφούς συνοδοιπόρους  εις τον αγώνα δια την επικράτησιν της ειρήνης εις τον ταλαίπωρον κόσμον μας, δια τον διάλογον μεταξύ των Χριστιανικών Εκκλησιών, αλλά και μεταξύ εκπροσώπων των διαφόρων θρησκειών, δια την συνδιαλλαγήν, την ανοχήν και την εμπιστοσύνην μεταξύ των λαών, και η ωφέλεια η οποία προκύπτει εκ της συνοδοιπορίας ταύτης ασφαλώς και είναι κοινός  κ α ρ π ο ς  δι  ὁλόκληρον την οικουμένην.
 Τα πρόσφατα γεγονότα εις την περιοχήν της Μεσης Ανατολής, και ειδικώς εις την Συρίαν, εις τον χώρον της δικαιοδοσίας  του πρεσβυγενούς Πατριαρχείου της Αντιοχείας, αι απαγωγαί εκκλησιαστικών λειτουργών, και μάλιστα ανωτάτων ιεραρχικώς, αι διώξεις του χριστιανικού στοιχείου, η εγκατάλειψις των παναρχαίων πατρογονικών εστιών αυτού, οι φόνοι και τα μαρτύρια, γνωστά και άγνωστα, η ταλαιπωρία και η εξαθλίωσις και η πτωχεία, πρέπει να μας δώσουν το  δ ι δ α γ μ α  ότι αι προσπάθειαί μας δέον να ενταθούν. "Οι καιροί ου μενετοί". Δεν υπάρχουν περιθώρια δια τριβάς και προβλήματα μεταξύ των Χριστιανών. Απαιτείται η ένωσις των δυνάμεων όλων μας, δια να συμβάλλωμεν το εφ  ημίν έκαστος και εκάστη Εκκλησία εις  την  ε π ι κ ρ α τ η σ ι ν εις τον κόσμον του πνεύματος των δύο Ισαποστόλων Κυρίλλου και Μεθοδίου, του Μεγάλου Κωνσταντίνου, του πνεύματος της ζωής, δηλαδή της ανοχής, της συμφιλιώσεως, της αποδοχής του ετέρου, της ειρηνικής επιλύσεως των διαφορών, και μάλιστα της αποδοχής του  δ ι α φ ε ρ ο ν τ ο ς, της  α γ α π η ς, η οποία κατά τον Απόστολον Παύλον "πάντα στέγει, [...] πάντα υπομένει" και η οποία "ουδέποτε εκπίπτει" (Α  Κορ.  ιγ  7-8), και η οποία εν τέλει είναι η μόνη η οποία σώζει.
 Κατακλείοντες τον λόγον, ευχαριστούμεν και πάλιν δια την συνάντησιν μαζί σας, των αγαπητών εκπροσώπων του Οικουμενικού Συμβουλίου των Εκκλησιών της Τσεχίας, και δεόμεθα του Αναστάντος Κυρίου, του Άρχοντος της Ειρήνης, τον Οποίον όλοι μας "ου βλεφάροις ιδόντες, αλλά καρδίας πόθω πεπιστευκότες", καίτοι παρόντα και ομιλούντα και υποδεικνύοντα των θυρών κεκλεισμένων των καρδιών μας το  δ ε ο ν  και  π ρ ε π ο ν, να ευλογή το έργον εκάστου εξ υμών και σύμπαντα τον αγαπητόν και φιλοπρόοδον Τσεχικόν Λαόν, της πλουσίας φιλοξενίας και αγάπης του οποίου απολαμβάνομεν, ίνα και δι  ὁρατῶν και δι  ἀοράτων, και δια της ταπεινής ημών διακονίας δοξάζηται το Πανάγιον Όνομα του Τριαδικού ημών Θεού, του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν. 
__________________
Ομιλία 
κατά το γεύμα που παρέθεσαν 
οι εκπρόσωποι της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας
Σεβασμιώτατοι Καρδινάλιοι κ. κ. Dominik Duka και Miloslav VLK,
Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Μπρνο και Ολομούτς κύριε Συμεών, Τοποτηρητά του Θρόνου της Αγιωτάτης Αυτοκεφάλου Εκκλησίας Τσεχίας και Σλοβακίας,
Ιερώτατοι άγιοι αδελφοί,
Εκλεκτοί συνδαιτυμόνες,
Χριστός Ανέστη!
 Εκφράζομεν την ιδιαιτέραν χαράν και συγκίνησιν ημών προσωπικώς και της ης προκαθήμεθα Αγιωτάτης κατά Κωνσταντινούπολιν Εκκλησίας, διότι ευρισκόμεθα σήμερον εν τω μέσω αδελφών αγαπητών, αναλισκομένων εις το έργον της διακονίας των ρωμαιοκαθολικών πιστών, οι οποίοι ζουν εν τη ευλογημένη ταύτη χώρα της Τσεχίας.
 Συμμετέχομεν, υμείς εντεύθεν και ημείς εκ Κωνσταντινουπόλεως, ως προσκεκλημένοι υπό της τοπικής Ορθοδόξου Εκκλησίας της Χωρας, εις τούς οργανουμένους επετειακούς εορτασμούς μνήμης επί τη συμπληρώσει 1150 ετών από της ελεύσεως των Ισαποστόλων Κυρίλλου και Μεθοδίου εις Μοραβίαν.
 Ιδιαιτέρως χαιρόμεθα δια την διαπιστουμένην και υφ  ἡμῶν αγαστήν συνεργασίαν μεταξύ της Ορθοδόξου Αυτοκεφάλου Εκκλησίας εν Τσεχία και της Ρωμαιοκαθολικής όχι μόνον δια την προετοιμασίαν των εορτασμών της επετείου ταύτης αλλά και εις πάντας τούς τομείς εν διαλόγω ειρήνης και αγάπης, επ  ἀγαθῷ και αντιμετωπίσει των κοινωνικών αναγκών του λαού.
 Το Οικουμενικόν Πατριαρχείον, ως γνωστόν υμίν, Σεβασμιώτατε κύριε Καρδινάλιε, πιστεύει, ευνοεί και προωθεί την καλλιέργειαν κλίματος αγάπης, διαλόγου, αλληλεγγύης και κατανοήσεως μεταξύ των χριστιανών όλων των Εκκλησιών και Ομολογιών, και προς την κατεύθυνσιν ταύτην εργάζεται πάντοτε και προσεύχεται προς τον Κυριον, ίνα οικονομήση δια του Λογου Αυτού την ην επεζήτησεν ολίγον προς του εκουσίου Σταυρού Αυτού ενότητα πάντων των εις το Όνομα Αυτού πιστευόντων.
 Η πορεία του Χριστιανισμού μέσω των σλαβικών λαών και εθνών υπήρξεν  ρ α γ δ α ι α  και  μ ε γ α λ ε ι ω δ η ς. Εντός εικοσαετίας από της αποστολής και ελεύσεως εις τας Χωρας ταύτας των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου τον ένατον αιώνα, επετελέσθησαν δια τούς σλαύους αδελφούς τόσον πολλά, όσα δεν είχον γίνει καθ  ὅλους τούς προηγουμένους αιώνας.
 Όπισθεν του έργου τούτου διακρίνεται και ομολογείται υπό πάντων εις συνεκτικός  κ ρ ι κ ο ς  και μία  δ υ ν α μ ι ς, ήτις έθεσεν εις κίνησιν εν πρόγραμμα καλώς μεμελετημένον και εσχεδιασμένον. Η δύναμις αύτη είχε διττήν χροιάν και κατεύθυνσιν: την .... αοράτως ενεργούσαν δια της προσευχής και της εκπληρώσεως του Θελήματος του Θεού αφ  ἑνός, και την της Μητρός Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, του Οικουμενικού Πατριαρχείου, το οποίον επρογραμμάτισεν όλον το έργον εκείνο, αφ  ἑτέρου. Εκτελεσταί δε υπήρξαν οι δύο εκ Θεσσαλονίκης αδελφοί, οι υπερβάντες τα γήϊνα και πολιτευσάμενοι ως άγγελοι εν μέσω ανθρώπων, Άγιοι Κυριλλος και Μεθόδιος, οι οποίοι ειργάσθησαν ακαταπονήτως και ακαμάτως μεταξύ πάντων των Σλαβικών λαών, ως μαρτυρεί η ιστορία.
 Το έργον των δύο Αγίων υπήρξε βασικώς  π ν ε υ μ α τ ι κ ο ν. Δια της δραστηριότητος δε αυτών και των μαθητών των, των Αγίων Γοράσδου και Κλήμεντος και τόσων άλλων, όλοι οι σλαβικοί λαοί εισήλθον εις την χορείαν των χριστιανικών λαών. Συγχρόνως όμως και παραλλήλως προς την χριστιανικήν πίστιν παρεδόθησαν και ενεκολπώθησαν υπ  αὐτῶν και άπασαι αι ειρηνικαί εκπολιτιστικαί δυνάμεις. Μαζί με τα χριστιανικά πιστεύματα γενικώς, οι Ισαπόστολοι εχάρισαν εις τούς σλαβικούς λαούς τούς πρώτους γραπτούς νόμους, με τούς οποίους ωργανώθη καθεστώς ευνομίας και ευταξίας. Προσέφεραν εις τούς φωτισθέντας υπό του φωτός  της χριστιανικής πίστεως γλώσσαν ιδίαν γραπτήν, ετοίμην να χρησιμοποιηθή εις την μελέτην και εμβάθυνσιν αυτών όχι μόνον εις το δόγμα και την λατρείαν, αλλά και εις πάσας τας εκφάνσεις του βίου, την λογοτεχνίαν, την επιστήμην, την παιδείαν. Η γλώσσα αύτη απετέλεσε τον  κ ρ ι κ ο ν  τον συνδέοντα άπαντα τον σλαβικόν κόσμον, τον δημιουργήσαντα μίαν  σ χ ο λ η ν  εντός της Μιας Χριστιανικής Εκκλησίας, διο και ο αείμνηστος Παπας Ρωμης Ιωάννης Παύλος ο Β´ ανεκήρυξε τούς Αγίους Κυριλλον και Μεθόδιον "προστάτας της Ευρώπης".
 Ιδιαιτέρως, οι τιμώμενοι και δια των εκδηλώσεων τούτων Άγιοι είχον επισημάνει με διαύγειαν κρίσεως και ειλικρινή σεβασμόν της ιδιοπροσωπίας του Μοραβικού λαού την  ο δ ο ν , την οποίαν έπρεπε να διανοίξουν δια να συνδεθή ο υπό ανάπτυξιν τότε σλαβικός κόσμος συνειδητώς μετά της Εκκλησίας, να κατανοήση το Ευαγγέλιον του Χριστού και να το βιώση αληθινώς.
 Η συστηματική και προσεκτική θεμελίωσις του έργου της ιεραποστολής των, κατόπιν ορθής σταθμίσεως της καταστάσεως, γνώσεως της γλώσσης και ιδιοσυγκρασίας του λαού και η μεθοδική προπαρασκευή  υπήρξαν βασικοί παράγοντες της ανεπαναλήπτου επιτυχίας, την οποίαν εγνώρισε το έργον αυτών εις πάντας τούς τομείς της ζωής, αγνοησάντων τούς πειρασμούς και εν ενότητι και δια την ενότητα των πάντων εν Χριστώ εργασθέντων, εφ  ᾧ και αποτελούν  π α ρ α δ ε ι γ μ α τ α  και  υ π ο δ ε ι γ μ α τ α  προς μίμησιν μέχρι της σήμερον δια πάντας ημάς. Οι παρελθόντες αιώνες εδικαίωσαν τας επιλογάς και την εκκλησιαστικήν τακτικήν των δύο αδελφών και απέδειξαν την γνησιότητα της αποστολής, του βίου και των προθέσεών των. Γνωρίζοντες και κηρύττοντες "εις άγιος, εις Κυριος, Ιησούς Χριστός, εις δόξαν Θεού Πατρός" και μία η  Εκκλησία εν Χριστώ, δεν κατεπίεσαν εις αποδοχήν υπό σχήματα αλλά πνευματικώς και αγαπητικώς απηύθυναν την αλήθειαν του Χριστού εις τας ψυχάς των υπ  αὐτῶν κατηχουμένων. Επεθύμουν και εζήτουν μόνον την σωτηρίαν των ανθρώπων και δια τούτο ασφαλώς  ε π ε τ υ χ ο ν  και έφερον εις τον Χριστόν μυριάδας ψυχών.
Σεβασμιώτατε κύριε Καρδινάλιε,
Ασφαλώς ευρισκόμεθα ενταύθα μόνον δια να συνεορτάσωμεν γεγονός ιστορικόν και ανεπανάληπτον, ακόμη και κατά την σημερινήν εποχήν της διαδόσεως ταχέως της κάθε πληροφορίας, αληθούς, ψευδούς, επηρεαστικής και μη. Αλλά συν τοις εορτασμοίς οφείλομεν να επισημάνωμεν ότι η Χριστιανική Εκκλησία ευρύτερον και τα σλαβικά έθνη ιδιαιτέρως, οφείλομεν χρέος ευγνωμοσύνης προς τούς εν αγίοις αναπαυομένους Κυριλλον και Μεθόδιον, τούς εκ της Κωνσταντίνου πόλεως αποσταλέντας, τον θεσμόν και το πνεύμα της οποίας συνεχίζει μέχρι σήμερον με τα ίδια πρότυπα το Οικουμενικόν Πατριαρχείον, και το οποίον αισθάνεται δικαίαν υπερηφάνειαν δι  αὐτούς και το έργον αυτών.
 Οι δύο Άγιοι ήσαν, είναι και θα είναι συνεκτικός  κ ρ ι κ ο ς  δια τούς χριστιανούς όλων των Ομολογιών, μάλιστα δε δια τας Εκκλησίας ημών Κωνσταντινουπόλεως και Ρωμης. Η κληρονομία των είναι κοινή δι  ὅλους τούς χριστιανούς, αλλά και δια πάντας τούς λαούς. Μελετώντες την ζωήν και εμβαθύνοντες εις το παράδειγμά των, αποκομίζομεν ωφέλειαν και εμπνεόμεθα εις την άσκησιν του λειτουργήματός ημών έκαστος. Και σημειούμεν άπαξ έτι ότι το έργον και ο ρόλος των Αγίων ήσαν πάντοτε ενωτικά και μας καλούν εις βαθείαν ενότητα και υπέρβασιν των διαιρέσεων, όπως μας ενώνουν με τούς σημερινούς εορτασμούς ολοκλήρου του Χριστιανικού κόσμου της Τσεχίας και της Σλοβακίας, ολοκλήρου του Σλαβικού κόσμου, αλλά και ολοκλήρου της χριστιανικής οικουμένης.  Και από πάσης πλευράς παραδειγματίζουν, διότι το  κ η ρ υ γ μ α  των πέραν της συνεπείας, αποδεικνύεται και συνεχές. Αρκεί να λάβωμεν όλοι το μ η- ν υ μ α.
 Με τας σκέψεις και τα βιώματα ταύτα ήλθομεν εκ Κωνσταντινουπόλεως, ένθεν απεστάλησαν προ 1150 ετών οι Άγιοι, ταπεινοί διάκονοι και ημείς του έργου το οποίον υπηρέτησαν με πλήρη αυταπάρνησιν και αυτοθυσίαν, προσενεγκόντες αφειδώς την ζωήν των, κινδυνεύσαντες ως οι Δωδεκα Απόστολοι, εξ εκείνων και παρ  ἐκείνων οι οποίοι δεν κατενόησαν και δεν κατανοούν ατυχώς και σήμερον την πνευματικήν αποστολήν των και ήθελον να βλέπουν την Εκκλησίαν  ο ρ γ α ν ο ν  αλλοτρίων του θείου προορισμού αυτής σκοπών. Η Εκκλησία όμως ήτο, είναι και θα είναι πρώτον πνευματική, στρατευομένη και πολιτευομένη εν κόσμω, κάτι υπεράνω του κόσμου, ήτοι παγκόσμιος, υπερφυλετική, οικουμενική, και πρέπει να είναι και ηνωμένη. Ιδού το  μ η ν υ μ α, ιδού το  χ ρ ε ο ς, ιδού η  ε υ θ υ ν η, ως κραυγή αγωνίας και ως παρακαταθήκη προς ημάς του έργου των δύο Αποστόλων.
 Η Εκκλησία νομίζεται υπό πολλών εξ ημών ότι είναι ανθρώπινος οργανισμός ή ανθρωπίνη κοινωνία. Είναι το Σώμα του Χριστού. Αν το κατανοήσωμεν και αν το βιώσωμεν πραγματικώς, τότε ασφαλώς και δεν χωρούν πειραματισμοί, αλλά μόνον πίστις δι  ἔργων εκτελουμένη, ώστε αξίως και ακατακρίτως να μετέχωμεν, να μεταλαμβάνωμεν Σώμα και Αίμα Χριστού, και να πολιτευώμεθα έχοντες εντός ημών και οδηγόν ημών "τον εν ημίν μένοντα", "αοράτως συνόντα" και κατευθύνοντα ημάς προς συνάντησιν μετ' Αυτού "εν τη Γαλιλαία". Αυτός ο Χριστός είναι η Εκκλησία και ημείς τα μέλη Του και ας μη λησμονώμεν ότι "εν Αυτώ ζώμεν και κινούμεθα και εσμέν" (Πραξ. ιζ ,28).
Χαιρετίζομεν, λοιπόν, δια των σκέψεων και βιωμάτων τούτων την υμετέραν φίλην Σεβασμιότητα και πάντας τούς παρόντας αδελφούς εν Χριστώ και κηρύττομεν την έναρξιν των εορταστικών εκδηλώσεων δια τούς Αγίους Κυριλλον και Μεθόδιον, και ευχόμεθα όπως ταις πρεσβείαις αυτών ο Κυριος του Ελέους ευλογήση πλουσίως αυτάς, ώστε να αποτελέσουν δια τον λαόν της Χωρας αφορμήν αναβαπτισμού εις την χριστιανικήν παράδοσίν του, εις την παράδοσιν και το πνεύμα των δύο Αγίων, εις την παράδοσιν των Αποστόλων, εις την ευαγγελικήν ζωήν, την οποίαν πρώτος εδίδαξε θαυμαστώς ο Αναστάς Κυριος ημών Ιησούς Χριστός και εδωρήσατο ολίγον προ της Αναλήψεως Αυτού εις τούς ουρανούς την χαροποιόν και πανευφρόσυνον υπόσχεσιν ότι μεθ  ἡμῶν έσται "πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος" (Ματθ. κη ,20). Αμήν. 
____________
Διαβάστε περισσότερες εκκλησιαστικές ειδήσεις στο Amen.gr